Het jaar 1930 was al ver gevorderd als op tweede Kerstdag Tony Van Ranst werd geboren in het ouderlijk huis te Hingene. Op het feest van de Onschuldige Kinderen werd de nieuwgeborene gekerstend met de naam Antonius in de parochiekerk van de H. Stefanus aldaar. Hij was het derde kind en de eerste zoon in het gezin van vader Wilfried Van Ranst en moeder Cesarina Van Barel, beiden waren geboren en getogen Hingenaren.
Tony groeide op in een kroostrijke familie van 7 kinderen, drie meisjes en vier jongens. Vader Wilfried Van Ranst was samen met zijn broer Maurits Van Ranst, onderwijzer in de plaatselijke gemeentelijke jongensschool. Tony en zijn broers volgden het lager onderwijs o.a.bij hun vader en hun oom. Tijdens wereldoorlog II ontving Tony het H. Vormsel in de dekenale kerk van Boom op 16 juni 1942.
Zijn middelbare studies deed hij aan het Onze-Lieve-Vrouwcollege te Boom. Hij moest nog 18 jaar worden als hij intrad in de norbertijnenabdij van Tongerlo. Hij kreeg het norbertijns habijt van prelaat Emiel Stalmans op 15 september 1948 samen met de kloosternaam Siegfried. Na het tweejarig noviciaat verbond hij zich door geloften met de abdij van Tongerlo op 15 september 1950. Tijdens de studieperiode van filosofie en theologie in het scholastikaat van de abdij ontving confrater Van Ranst van missiebisschop Mgr. Vanuytven de wijdingen: subdiakonaat op 19 september 1953 en daags nadien diakonaat op 20 september 1953.
Het jaar daarop werd confrater Siegfried Van Ranst priester gewijd in de abdijkerk van Tongerlo op 22 augustus 1954. Tijdens de academiejaren van 1955-57 behaalde hij een kandidaatsdiploma Pedagogie aan de Universiteit van Leuven. Prelaat Joost Boel benoemde hem in de Congomissie en op zijn verjaardag 26 december 1958 reisde confrater Van Ranst voor het eerst af naar de grote missie van Tongerlo. Hij werd begin 1959 benoemd tot schooldirecteur te Titule. In dat jaar werd het apostolische vicariaat van Buta een zelfstandig bisdom met onze confrater Mgr. Désiré Raeymaeckers als residentiëel bisschop.
Tijdens de woelige tijd van de onafhankelijkheid bleef pater Tony in Congo en kwam hij, einde 1962, terug naar België. Op 16 augustus 1963 reisde confrater Van Ranst een tweede maal af naar Congo met bestemming Titule. Door de vele opstanden werd de streek van Titule onveilig en werden vele missonarissen bedreigd en gegijzeld. In de maand november van 1964 werd pater Van Ranst in veiligheid gebracht en kon hij terug naar België komen op 3 december 1964 samen met pater Ulric De Corte, pater Paul Meyfroot en pater Evermood Vandervelden.
Na enige tijd van prospectie, vertrok confrater Van Ranst met een nieuwe zending op 19 januari 1966. Samen met de eerste vijf confraters reisde hij af naar Chili op 21 januari 1966. Hij was er drie jaar werkzaam, met veel inzet en toewijding en groot inlevingsvermogen onder de Chilenen in de groeiende San Pablo parochie van Chiguayante in de buurt van Concepción, de 2de grootste stad van Chili. Hij verzocht zelf om terug te mogen komen naar België in het voorjaar van 1969.
Op 2 november 1969 werd hij onderpastoor benoemd in Puurs en op 18 januari 1974 volgde hij confrater Heribert Meeûs op als pastoor van Wintam. Op deze vierde ‘missiepost’ bleef hij 31 jaar. Met een eigen gedrevenheid stond hij ook daar in het apostolaat dicht bij zijn mensen. Hij mocht er in 1999 zijn zilveren pastoorsjubileum vieren en in 2004 zijn gouden priesterfeest.
Hij was een onrustige zoeker, aangestoken door de hoge eisen van het Evangelie en tegelijk geconfronteerd met beperkingen, twijfel en onzekerheid. Zijn levensstijl en zijn gezondheid geraakten uit balans en midden 2005 kwam hij node terug naar zijn abdij in Tongerlo. Hij was trouw in het koorgebed en vervulde allerlei huiselijke taken, bijzonder de omvangrijke afwas nam hij voor zijn rekening. Hij leefde enigszins eenzaam in ons midden en hij was extra gul met allerlei attenties voor anderen. Hij maakte zich een paar jaar (2010-2012) verdienstelijk als notulist van de raad van prelaat. Met zijn gedegen kennis van Frans deed hij heel wat vertaalwerk voor ons abdijtijdschrift Tongerlo. Met zijn goede kennis van Spaans vertaalde hij, zo nodig dag en nacht, voor het secretariaat van de prelaat.
Op 6 augustus 2015 werd hij opgenomen voor medische behandeling en kwam zo voor verdere opvolging in WZC Aquamarijn in Kasterlee. Op 2 maart 2016 kon hij verhuizen naar het WZC Sint-Jan in Zelzate waar ook andere confraters van Tongerlo verbleven. Hij leefde er stil en teruggetrokken. Zijn spraakver-mogen was moeizaam en zijn gedachten waren zoals voorheen soms moeilijk te volgen, diepzinning en ingewikkeld om te begrijpen.
In de herfst van 2023 ging het duidelijk minder met confrater Tony. Hij ontving de ziekenzalving op 18 november 2023 in het bijzijn van zijn confraters en de bewoners van Sint-Jan. In stilte ontving hij het viaticum op de Dag des Heren 19 november. Confrater Siegfried Tony Van Ranst liet de tijd achter zich in zijn 93ste levensjaar, om in de vrede des Heren, de eeuwigheid in te gaan in de late voormiddag op 20 november.
Op donderdagnamiddag 23 november droegen wij confrater Van Ranst ten grave op het abdijkerkhof. De uitvaartlitugie werd voor hem gevierd in de abdijkerk van Tongerlo op vrijdag 24 november 2023 met dankbaarheid en erkentelijkheid en in het geloof en vertrouwen op de verrijzenis.
