Als je een kijkje neemt in Van Dale dan lees je het volgende:
Het is duidelijk dat ‘zonde’ in een christelijke context meer om het lijf heeft. Daarom bladeren we even in de Catechismus van de Katholieke Kerk om na te gaan welke omschrijving daar gegeven wordt (nr. 1849):
De zonde is een vergrijp tegen de rede, de waarheid en het juiste geweten;
ze is een tekort aan echte liefde tot God en tot de mensen,
omwille van een ontaarde gehechtheid aan bepaalde goederen.
Ze kwetst de natuur van de mens en tast de menselijke solidariteit aan.
Ze is omschreven als « een woord, een daad of een verlangen
in tegenspraak met de eeuwige wet »
Kortom: De zonde is een vrijwillige overtreding van de wet van God.
Nee, zonde heeft niet altijd bestaan. Adam en Eva in het Paradijs waren zonder zonde. Zij leefden in vrijheid en vriendschap met God.
Maar door de duivel (de slang) verleid, heeft de mens in zijn hart het vertrouwen jegens zijn Schepper laten sterven en door van zijn vrijheid misbruik te maken is hij ongehoorzaam geweest aan het gebod van God.
De zonde van Adam en Eva heeft onoverzienbare gevolgen gehad. Dood, lijden en zonde deden hun intrede in de schepping van God. De mens vervreemde van God. Je zou kunnen zeggen dat vanaf die tijd de wereld overspoeld werd door een invasie van zonden. Een goed voorbeeld hiervan is het verhaal over Kaïn en Abel, de kinderen van Adam en Eva. Het illustreert hoe van meet af aan de zonde het menselijk bestaan ten gronde kan richten
LEESTIP:In Genesis 2,15-3,7 lees je meer over de zonde van ongehoorzaamheid van Adam en Eva.
De zonde van Adam heeft de mensheid voorgoed verwond. De menselijke natuur loopt sindsdien mank. Steeds zal de mens onderhevig zijn aan de zonde en het lijden dat er door veroorzaakt wordt.Dit gebrek wordt van mens tot mens, van generatie op generatie, overgeleverd. We worden er mee geboren. Dit is wat we ‘erfzonde’ noemen.
LEESTIP:Genesis 4, over Kaïn en Abel
Door zijn lijden sterven en verrijzenis heeft Jezus Christus eens en voorgoed afgerekend met de zonde, de dood en het lijden. Hij is gestorven opdat wij zouden leven, Hij heeft geleden opdat wij van het lijden verlost zouden worden, Hij heeft alle zonden van de mensheid op zich gedragen en ons weer met God verzoend.
De apostel Paulus schreef hierover in zijn brief aan de Romeinen. Hij omschrijft daarin Jezus als een tweede Adam die de zonde van de eerste Adam teniet heeft gedaan:
Daarmee zijn we aanbeland bij de vraag :
Zonde is natuurlijk nog van deze tijd. Want, zoals te lezen staat in de brief van Paulus aan de Romeinen, heeft Christus ons verlost van de zonde, Hij heeft ze niet weggenomen. Hij heeft ons verlost opdat onze zonden niet meer op ons zouden wegen. Dat wil niet zeggen dat we geen zondaars meer zijn maar wel dat we verlost kunnen worden van die zonden.
Maar niet helemaal, de erfzonde blijft nog steeds aan ons kleven. Dat maakt dat we nog steeds zondaars zijn. Van deze erfzonde zullen we helemaal verlost worden op het einde der tijden. Als we terug gaan naar het Paradijs.
Als we over zonde spreken moeten we een aantal zaken voor ogen houden.
« 8 Als we zeggen dat we de zonde niet kennen, misleiden we onszelf en is de waarheid niet in ons. 9 Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad. » (1 Joh. 1, 8-9)
