);
Uit onze geschiedenislessen herinneren we ons misschien de vervolging van de christenen onder de Romeinse keizers. Onschuldige christenen stierven een gruwelijke marteldood of werden in de arena voor de beesten geworpen.
Vaak denken we dan dat de vervolging van de christenen opgehouden is toen het Romeinse rijk in de vierde eeuw christelijk is geworden. Maar is dat wel zo?
Deze bijdrage wil laten zien hoe christenhaat en christenvervolging ook in de 21ste eeuw nog steeds een bittere werkelijkheid is.
Herhaaldelijk heeft Christus tot zijn leerlingen gesproken over vervolgingen: “vrees niet hen die het lichaam kunnen doden, maar niet de ziel” (Mt 10,28).
Iedere eeuw wordt er nieuwe bladzijden volgeschreven in het martelarenboek. De dood, deportatie, verbanning, gevangenisstraf en werkkampen komen ook in onze tijd voor samen met minder opvallende maar subtielere straffen.
De beperking van de persoonlijke vrijheid en maatschappelijke discriminatie blijven actueel voor veel christenen, er zijn in onze tijd honderdduizenden geloofsgetuigen die heel dikwijls door de publieke opinie vergeten worden of onbekend blijven.
De organisatie Kerk in Nood publiceert elk jaar een rapport over de religieuze vrijheid in de wereld.
Het rapport dat dit jaar werd uitgegeven stelt dat er in een meerderheid van de 194 landen die vernoemd worden beperkingen van een of andere aard op de belevingsvrijheid van de christelijke godsdienst aanwezig zijn.
De Commissie van de Bisschoppenconferenties van de Europese Gemeenschap meldde dat ten minste 75 procent van alle religieuze vervolging in de wereld gericht was op christenen. Ze verklaarde ook dat 100 miljoen mensen werden gediscrimineerd of vervolgd. Mensenrechten organisaties geven een soortgelijk beeld. Maar het komt altijd als een schok te ontdekken dat in sommige regio’s onderdrukking van christenen vandaag net zo erg was als in vroegere tijden.
Veel landen in het midden-oosten hebben hun eigen verhaal te vertellen over de achteruitgang van het christendom – zij het door middel van massale uittocht van gelovigen of hogere geboortecijfers onder andere geloofsgemeenschappen. In 2009 wijdde aartsbisschop Fouad Twal zijn eerste pastorale brief als patriarch van Jeruzalem aan het onderwerp van de christelijke emigratie. Sinds 1948 is het aantal (Palestijnse) christenen in Bethlehem gedaald van 85 procent van de bevolking tot 12 procent. In Jeruzalem is nu slechts 1,1 procent (Palestijnse) van de bevolking christelijk, in vergelijking met 20 procent 60 jaar eerder. Dit komt op een moment dat christelijke leiders in Israël een verharding van de houding tegen christenen heeft opgemerkt, een teken dat een intolerante harde lijn van het jodendom het overwicht heeft.
Op het Afrikaanse continent denken we aan landen zoals Nigeria, Soedan, Algerije, Tunesië, Marokko, Lybië, Somalië of aan de situatie van de koptische christenen in Egypte. Als concreet voorbeeld halen we Eritrea aan. Uit de meest recente verslagen blijkt dat er waarschijnlijk meer dan 3000 christenen gevangen zijn vanwege hun geloof.
Velen werden vastgehouden in ondergrondse cellen of transport containers. De overheid opende een kamp voor religieuze gevangenen in de woestijn in het noordoosten van Eritrea.
Hoewel velen werden beschuldigd van het ontduiken van de militaire dienstplicht, waren er velen die enkel en alleen aangehouden waren omwille van hun religieuze overtuigingen. De Eritrese regering heeft ook de vrijstelling van de orthodoxe geestelijken van militaire dienst ingetrokken en meer dan 1400 zijn opgeroepen.
Aziatische landen waar slechte levensomstandigheden heersen voor de christenen zijn bijvoorbeeld Noord-Korea, Viëtnam en Indonesië maar evengoed Pakistan, India en Afganistan.
In China kan de loyaliteit aan de Heilige Vader zware lasten leggen op de lijdende kerk. Vorige kerstmis werden rooms-katholieke bisschoppen van heel het land ‘gedeporteerd’ naar de hoofdstad Beijing. Veel bisschoppen doken onder. Anderen werden aangevallen. In het bisdom Henshui werd bisschop Feng Xinmao opgepakt door de politie en ambtenaren. Zij vochten uren lang tegen parochianen en priesters die hun bisschop probeerden te beschermen. Ondanks de voortdurende onderdrukking groeit het christendom in China snel.
Dit overzicht biedt slechts enkele voorbeelden. Jullie kunnen meer lezen in het rapport van Kerk in Nood http://www.kerkinnood.be/jaarverslag/index.html .We moeten solidariteit hebben met onze vervolgde broeders en zusters in Christus. We kunnen hen financieel steunen via Kerk in Nood en andere gelijkaardig kerkelijke organisaties. Maar wij moeten vooral bidden voor bekering, verandering en vooruitgang in de verspreiding van het geloof. Sine intermissione orate – Bid zonder ophouden! Onze naastenliefde moet de grenzen overschrijven “Ik zeg u; bemint u vijanden, en bidt voor wie u lasteren en vervolgen; opdat gij kinderen moogt zijn van uw vader in de hemel, die zijn zon doet opgaan over slechten en goeden, en het regenen laast over de rechtvaardigen en onrechtvaardigen” (Mt 5,44-45). De naastenliefde in ere herstellen, dat is het allermoeilijkste. Het christendom belijdt de liefde tot de vijanden! Moge een dergelijke naastenliefde ons allemaal bezielen. En als dat ontbreekt, hebben wij niet het recht ons christenen te noemen; dan zijn we alleen goede heidenen. Nog eens: Sine intermissione orate – Bid zonder ophouden!