Er kwam echter nog meer kritiek: Norbertus behoorde geen religieuze habijt dragen zonder bij een orde te horen. En wie had hem het recht gegeven om te preken en anderen lastig te vallen? Op het Concilie van Fritzlar, in 1118, werd hij door zijn vijanden voor de rechters gedaagd, maar na een ernstig onderzoek werd hij van alle laster vrijgesproken. Norbertus gaf nu ook zijn laatste eigendommen weg. Onder andere gaf hij zijn privé-kerk in Fürstenberg aan de Abdij van Siegburg. Zodoende werd hij een rondtrekkend prediker en pelgrim en begon hij doorheen heel Europa te trekken.

Fritzlar

In hetzelfde jaar (1118) kwam Norbertus aan te Saint Gilles in Frankrijk, waar hij de kans kreeg om Paus Gelasius II te ontmoeten. Deze erkende onmiddellijk de waarde en de talenten van de jonge Norbertus.

Het liefst had de Paus hem aangenomen als persoonlijke raadsman in zijn hofhouding, maar Norbertus wilde absoluut niet weer aan een hof gaan werken.

Norbertus werd dus onder zijn persoonlijke bescherming geplaatst en hij kreeg nu officieel toestemming om overal de blijde boodschap te verkondigen en te preken.